Rosie, een twaalfjarig Belgisch meisje met een beperking en drager van de olympische vlam

Over een paar dagen begint hét sportevenement van de zomer: de moderne Olympische Spelen. Dit jaar organiseert de stad Parijs de sportwedstrijden van 26 juli tot en met 11 augustus 2024. Traditiegetrouw werd de olympische vlam al ontstoken. Momenteel reist ze heel Frankrijk door, gedragen door een groot aantal publieke figuren. De twaalfjarige Rosie is een van hen. Ze werd uitgekozen om de olympische fakkel op een van de laatste etappes naar Parijs te dragen. Onder de begeleiding van haar coach-opvoeder is de tiener uit Braine-le-Comte ongetwijfeld de beste vertegenwoordiger van mensen met een beperking: een ware ambassadeur voor inclusie!

Zoals bij elke editie is de olympische vlam een krachtig symbool van eenheid, vrijheid, vrede, sportiviteit en inclusie. Aan de olympische fakkel is heel wat magie en geschiedenis verbonden. De uitverkorenen die mogen deelnemen aan het evenement helpen dat symbool te moderniseren door een boodschap over te brengen. Rosie is bij de gelukkigen. Ze heeft het syndroom van Schartz-Jampel, een motorische beperking. Dat syndroom veroorzaakt een pijnlijke spanning in haar benen, waardoor ze een rolstoel nodig heeft.

G-sport en inclusie

Voor deze gelegenheid wilt de jonge Belgische echter zelf stappen, met de hulp van haar coach Eric Bauwens. Tien jaar eerder heeft ook hij de olympische fakkel gedragen. Hij vertelde aan de RTBF hoe hij en Rosie door de organisatie werden uitgekozen: “De persoon die verantwoordelijk is voor inclusie bij de Spelen in Parijs belde me op. Ze vertelde me dat ze Rosie hadden uitgekozen om deel te nemen dankzij mijn brief. Ze vroeg me om Rosie bij te staan tijdens de estafette, zodat zowel de oude als de nieuwe generaties van G-sport vertegenwoordigd zijn  Dat is een grote eer.” Deze activist voor de inclusie van mensen met een beperking en sport heeft 35 jaar ervaring en weet dus waar hij het over heeft. Hij heeft zich goed voorbereid om Rosie klaar te stomen: “Ik zal haar onder haar armen ondersteunen, achter haar stappen en haar helpen door de vlam met een hand vast te houden.

Ode aan de vrijheid

Voor jonge mensen met een beperking, hun families en het grote publiek is Rosie een waar voorbeeld van vastberadenheid en vrijheid. Ze kijkt verder dan haar beperking en doet mee aan allerlei sportactiviteiten, waaronder hardlopen, dansen, turnen en zwemmen. “Als ik dans, voel ik me vrij. Ik heb dan het gevoel dat ik net als de anderen ben, dat ik alles kan, of toch bijna alles, zoals andere meisjes van mijn leeftijd. Door te dansen kan ik van alles uiten … Geloof in je dromen. Als er een obstakel is in je leven, dan moet je gewoon blijven volharden tot het lukt. Misschien helpt iemand of iets je en kom je er wel”, zei ze aan de RTBF.

Waarom een olympische vlam?

Het spreekt voor zich dat er geen moderne Olympische Spelen zijn zonder olympische vlam. De fakkel was voor het eerst te zien in 1928 en bestond niet in de oude Olympische Spelen. Een paar jaar later deed ook de estafette haar intrede en net als de vlam maakt ze nu deel uit van de ceremonie. Sinds het begin wordt de olympische vlam ontstoken in Olympia, Griekenland. Dit jaar doet de olympische estafette met bijna 10.000 fakkeldragers niet minder dan 66 steden in Frankrijk, om te eindigen in het stadion voor de openingsceremonie in Parijs. Dat symbolische spektakelwaar vele publieke figuren aan deelnemen is een baken van positieve en hoopvolle boodschappen.

Video door de organisatie van de Olympische Spelen: route van de olympische fakkel tijdens de Olympische Spelen van 2024 in Parijs ↓

Samuel Walheer

À LIRE AUSSI :