Uw kind voorbereiden op de ziekenhuisopname

Indien uw kind moet worden opgenomen in het ziekenhuis, zijn dit enkele belangrijke aandachtspunten: de koffer klaarmaken, het kind voorbereiden, de naasten op de hoogte brengen…

Hoe vertrouwder de ziekenhuisomgeving, hoe rustiger uw kind zal zijn en hoe beter het zal meewerken bij de verzorging. Verwittig ook de huisarts indien nodig en ga na of er eventueel financiële problemen kunnen opduiken…

UW KIND WORDT OPGENOMEN IN HET ZIEKENHUIS. HOE BEREIDT U DIT VOOR?

Praat erover

Een ziekenhuisopname boezemt angst in, zeker als het om uw kind gaat. Wij worden soms overvallen door het beeld van de ziekenhuisopname van een naaste. Pijnlijke herinneringen kunnen opduiken.

De ziekenhuiswereld evolueert en wat vroeger bestond is nu vaak anders. Kinderen worden er goed opgevolgd door een multidisciplinair team, er zijn doordacht ingerichte ruimtes voor activiteiten en men doet er alles aan om het verblijf zo aangenaam mogelijk te maken.

Om uw kind gerust te stellen kunt u bijvoorbeeld op voorhand een bezoekje brengen. Tal van pediatrische diensten zijn ingericht zodat het kind er zich vlug thuis voelt.

Bezoek, poppen, spelletjes, boeken…

Sommige ziekenhuizen organiseren bezoeken aan de diensten waar uw kind zal verblijven of komen tijdens zijn opname. Ze maken zelfs gebruik van poppen die het kind mag ‘opereren’. Zo steekt het op een speelse en leerrijke manier iets op over het ziekenhuis. Dit stelt het ook op zijn gemak.
Praat met uw kind over de ziekenhuisopname in een aangepaste taal in functie van zijn leeftijd. Zo bereidt u uw kind voor op de ervaring en behoudt het zijn vertrouwen in u.
Er bestaan boeken en spelletjes om kinderen voor te bereiden op een ziekenhuisopname, aangepast aan hun leeftijd en niveau. In de betere boekhandel kan men u zeker verder helpen.
Kunt u niet aanwezig zijn bij een onderzoek of bloedafname, vertel dat dan en leg uit waarom.

Vreemd gedrag? Geen paniek!

Tijdens de opname en de herstelperiode kan uw kind ongewoon gedrag vertonen: onrustige slaap, woede, bijzondere hechting aan de ouders, regressie. Dat is volstrekt normaal! Berisp uw kind niet, maar moedig het aan om zijn gevoelens te uiten, bijvoorbeeld met een spel of tekening.
U als ouder kent u kind het beste. U voelt aan wat het beste is voor hem of haar. U bent het best geplaatst om het te helpen en begeleiden.