Het Universitair Kinderziekenhuis Koningin Fabiola verwelkomt de hond Tika in zijn afdeling Intensive Care. Met dit vrij revolutionaire initiatief, dat de steun van Kids Care geniet, willen we het welzijn van jonge patiënten (en hun ouders) verbeteren dankzij de therapie die wordt ondersteund door het dier.
Hospichild heeft in het verleden al een aantal van dit soort initiatieven in de kijker gezet. Zo was er onlangs een artikel gewijd aan de vijfde verjaardag van Villa Samson, een gezellig huis op een boogscheut van UZ Brussel waar patiënten, jong en oud, tijd kunnen doorbrengen met hun viervoeters. Nu is het de beurt aan het Kinderziekenhuis om hondentherapie uit te proberen.
{Persbericht van HUB – Academisch Ziekenhuis Brussel}
Dieren hebben een weldoend effect op patiënten in ziekenhuisverblijf
Het potentieel van diertherapie moet in ziekenhuisomgeving nog nagenoeg volledig ontgonnen worden. Internationaal bestaat geen enkele consensus voor een definitie of omkadering van een zorgpraktijk waarin het driespan dier-begeleider-begunstigde opduikt. Toch lijken zich al twee benaderingen af te tekenen. De ene, ‘gestructureerd en gericht’, heeft een specifieke, meetbare en kwantificeerbare doelstelling; de andere, ‘niet-gerichte’ benadering zet volledig in op de relationele spontaneïteit vanwege het bezoek van het dier en zijn begeleider bij een persoon die op dat ogenblik erg kwetsbaar is. Met Tika beogen we resoluut deze tweede benadering: het is een reële therapeutische hulp, met een significante, op meerdere niveaus waar te nemen positieve impact op patiënten: minder stress, minder angst, beter humeur, emotionele steun, stimulering van sociale interactie en zelfs hulp bij de revalidatie.
De rol van Tika in het HUDERF
Tika zal onder toezicht van onze gezondheidszorgverleners en na voorafgaand akkoord van de ouders op bezoek gaan bij jonge patiënten die op de Intensive Care verblijven. De ontmoeting begint met een fase van wederzijdse kennismaking. Alles begint met louter visueel contact, op afstand. Als patiënt en ouders dit duidelijk kenbaar maken, mag de hond dichterbij komen en kan de patiënt haar eventueel aanraken en aaien. Heel dit initiatief heeft als doel de patiënt en de familie even uit hun zorg- en ziekenhuiscontext te halen, om in alle veiligheid een wat vrolijker moment te ervaren dankzij de troost, het gezelschap en de waardevolle emotionele steun die het kind zo krijgt.
Dit HUDERF-initiatief past in een bredere ambitie om in onze aanpak ruimte te bieden aan niet-farmacologische benaderingen voor het omgaan met stress en pijn, en in het algemeen voor de levenskwaliteit voor patiënten die op Intensive Care verblijven.
Tika wordt op dit ogenblik opgeleid door een hondentrainster die zowel de ziekenhuiscontext als het domein van de diermediëring door en door kent. De integratie in de afdeling werd goedgekeurd door een intern comité, met inbreng van de dienst Ziekenhuishygiëne, Preventie en Infectiecontrole. De zorgkundigen die bij dit project betrokken worden, willen voor dit experiment actief samenwerken met diverse experts uit het wetenschappelijke en empirische onderzoeksdomein met betrekking tot antropologie, communicatie en diergedragsleer. Momenteel wordt nog verder overlegd over de lancering van dit deel van het project.
Het Erasmeziekenhuis heeft hiermee al ervaring
Het Erasmeziekenhuis (dat eveneens deel uitmaakt van het H.U.B) is in december 2022 al gestart met een vergelijkbaar project door de hond Yuki als therapeutische hulp te integreren in de Intensive Care. Yuki heeft intussen al 110 patiënten bijgestaan, tot hun grote voldoening. Deze geslaagde ervaring van het Erasmeziekenhuis heeft HUDERF geholpen de stap te zetten om Tika te laten toetreden tot het team van de pediatrische Intensive Care.
Mélanie, moeder van Célestine, een patiënt op de intensive care, legt uit: “Tijdens het verblijf van Célestine op de IC van het kinderziekenhuis heeft Tika onze dochter echt geholpen op zowel moreel als lichamelijk vlak. Met haar vele gezondheidsproblemen en problemen met aankleden, bewegen, omgaan met andere mensen, enz. was alles ingewikkeld voor onze dochter, maar met Tika’s aanwezigheid leek alles makkelijker. Célestine wilde bijvoorbeeld alleen maar in bed blijven liggen, maar dan kwam Tika en nam onze kleine meid haar mee voor een wandeling op de gang. Voor ons als ouders is het een geweldige herinnering om onze Célestine te zien glimlachen ondanks haar verdriet. Het is een uitstekend initiatief voor zieke kinderen en hun verzorgers, een bron van afleiding (want ja, de dagen kunnen soms lang zijn) en motivatie, bedankt! ”
Gepost door Sofia Douieb
LEES OOK:
