De “Câlineurs de bébés” ontfermen zich sinds 2019 over prematuur geboren baby’s

Op 21 januari was het wereldknuffeldag. De perfecte gelegenheid om het te hebben over de vrijwilligers van de vereniging Les Câlineurs de bébés (letterlijk “de babyknuffelaars”), die kwetsbare en gevoelige (soms prematuur geboren) baby’s knuffelen om hen te beschermen en beter te doen voelen. De vereniging is sinds 2019 actief: eerst alleen in het UKZKF, daarna ook in andere Brusselse ziekenhuizen zoals het Delta Ziekenhuis. 

De missie van de Câlineurs de bébés is om geruststelling en zachtheid te bieden aan pasgeboren baby’s in het ziekenhuis wanneer hun ouders niet aanwezig kunnen zijn. Vrijwilligers vervangen de familie niet, maar dienen als aanvulling op en ondersteuning bij de relatie tussen de ouder en het kind. Hun kalmerende aanwezigheid bevordert het welzijn van de baby’s. Dit initiatief van medeleven en solidariteit onderstreept het belang om naast medische zorg ook rekening te houden met de emotionele noden van patiënten. Zo draagt de vereniging bij aan een cultuur van menselijke zorg in de ziekenhuizen waar ze actief is.

Sinds 2019 in het UKZKF

In maart 2019 gaven de vrijwilligers hun eerste knuffels aan de baby’s in het UKZKF. Tegelijkertijd werd op Facebook een privégroep aangemaakt die bijna 850 leden uit heel België met interesse in het project samenbracht (en ondertussen bijna 5.000 volgers telt). Melanie McCluskey, een van de initiatiefnemers, zei destijds: “We hebben in maart – eindelijk! –ons debuut gemaakt in het UKZKF (Universitair Kinderziekenhuis Koningin Fabiola) in Brussel. We begonnen op de afdeling intensieve zorg van kinderen, gingen daarna naar de afdeling kinderrevalidatie en staan nu op het punt om ons werk verder te zetten op de afdeling neonatologie (prematuur geboren baby’s). De reacties zijn ongelooflijk, zowel van het personeel als natuurlijk van de ouders en hun baby’s. Volgens het medisch personeel zijn de effecten op de geknuffelde baby’s al zichtbaar en zeer positief. Wat een aanmoediging voor ons!” Er hebben er zich toen al veel vrijwilligers aangemeld en dat aantal is blijven stijgen. Sterker nog, er is zodanig veel interesse dat de vzw beslist heeft minder te communiceren over de vereniging. Ze is namelijk zeer selectief in de personen die worden aangenomen en hanteert strenge deontologische, hygiënische en psychologische voorwaarden.

Een sterke groei die financiering vereist

Sinds eind 2019 is de vereniging ook actief in het Delta-ziekenhuis van de Chirec-groep  en andere ziekenhuizen hebben ook hun interesse getoond, maar daar stak de COVID-19-crisis toen een stokje voor. Sindsdien heeft de vereniging de draad terug kunnen oppakken. In een jaarverslag van 2020 schreef de vzw: “We hebben kapitaal blijven zoeken voor onze vzw (tot nu toe werkten we volledig op basis van giften van particulieren en bijdragen van de vrijwilligers). We hebben ook ingezet op onze werkomgeving door onze samenwerkings- en vertrouwensrelaties voortdurend te verbeteren en te verrijken, niet alleen tussen de teamleden maar ook met ziekenhuispersoneel.” Het laatste nieuws wordt op de Facebookpagina van de vereniging geplaatst, waaronder een fondsenwerving die nog op de agenda stond: “Onze vereniging groeit en heeft kapitaal nodig om voornamelijk onze logistiek, maar ook onze opleidingen te waarborgen.” Tot slot werd op de website van het UKZKF een reactie uit 2024 gepubliceerd voor wereldknuffeldag: “De hulp van de Câlineurs de bébés is cruciaal wanneer ouders niet constant aan de zijde van hun baby in het ziekenhuis kunnen blijven, vaak door praktische problemen zoals de afstand tussen het ziekenhuis en hun huis of de noodzaak om thuis voor andere kinderen te zorgen.” 

Knuffels verbeteren het welzijn van baby’s

Onderzoek heeft aangetoond dat knuffels een kalmerend effect hebben en weldadig zijn voor baby’s in het ziekenhuis. De vereniging zegt dat de geruststellende aanwezigheid van de knuffelende vrijwilligers kinderen helpt de ziekenhuisomgeving te vergeten en meeneemt naar een andere wereld waarin ze kunnen openbloeien. Zo kun je op de website van de Franse vereniging Main dans la main lezen: “Ongeacht de ernst van hun aandoening of hun leeftijd hebben kinderen in het ziekenhuis behoefte aan communicatie, ontsnapping, spel en dromen.” Ook de vrijwilligers zelf houden er een fijn gevoel aan over. Dat is zeker een van de redenen waarom er zoveel interesse is voor het project in België.

 

LEES OOK: