Nieuws

‘Tagad’Art Soin Soin!’, een nieuw videoplatform voor kinderen in het ziekenhuis

‘Tagad’Art Soin Soin!’ is de naam van een nieuw Youtubekanaal dat tot stand kwam met de steun van het kabinet van de Brusselse schepen Delphine Houba. Het bundelt vier verenigingen die actief zijn in ziekenhuisomgevingen: de cliniclowns van Lapsus Lazuli en Les clowns à l’hôpital, Le pont des arts en Een muzieknoot voor iedereen. Omwille van de lockdown kunnen de vrijwilligers niet tot bij het ziekbed van de kinderen komen, en dus besloten de vier vzw’s om hun clips ter beschikking te stellen via een gemeenschappelijk platform.   

Youtube kanaal voor gehospitaliseerd kinderen
Foto : Sofia Douieb

 

Dat het belangrijk is dat kinderen in het ziekenhuis kunnen blijven plezier maken en zich ontspannen staat buiten kijf. We zien in deze coronatijden dan ook tal van nieuwe initiatieven ontstaan. De artiesten van vier verenigingen met activiteiten in de ziekenhuisomgeving lieten zich alvast niet onbetuigd. Zij verenigden zich onder de paraplu ‘Tagad’Art Soin Soin!’. We richten even de spotlights op één van hen: Een muzieknoot voor iedereen. Van bij het begin van de coronacrisis zocht deze vzw naar manieren om te kunnen blijven zingen en musiceren voor de jonge patiëntjes. We gaan hier dieper op in met oprichter en animatrice Pascale de Laveleye.

Wat voor vereniging is ‘Een muzieknoot voor iedereen’ eigenlijk? ‘

Wij zijn aanwezig in vier Brusselse ziekenhuizen (UKZKF, ErasmusSaint-Luc en Sint-Pieter). Wij zijn muzikanten en bieden hoofdzakelijk groepsanimatie aan: muziekinitiatie, zang met en voor kinderen (indien ze liever niet actief meedoen), muziekrelaxatie, een instrument leren bespelen (voor wie er langdurig verblijft) en zelfs het creëren van liedjes in samenwerking met de ziekenhuizen.

Vertel ons eens iets meer over de samenwerking met de jullie collega-artiesten.  

Ons project is een gezamenlijk Youtubekanaal, waarop we artistieke clips posten. We bezorgen de link aan de verschillende ziekenhuisafdelingen en die kunnen op hun beurt de kinderen op de hoogte brengen via uiteenlopende media: intern tv-systeem, kaartjes op de kamer… We willen dus de toegang tot al onze respectievelijke content vergemakkelijken via een enkel videoplatform.

Voor dit project werken we samen met nog een vzw: Take Off. Zij zullen ervoor zorgen dat de zieke kinderen ons kanaal kunnen bezoeken via het computermateriaal dat zij hen ter beschikking stellen.

Wat doen jullie concreet om in contact te blijven met de gehospitaliseerde kinderen?  

We namen twee grootschalige initiatieven:

  • Op dinsdag en donderdag om 10 uur is er ‘Youtube Live’ (men kan de video’s opnemen en nadien bekijken op https://www.unenotepourchacun.be/actualites).
  • Een beveiligd systeem voor videoconferencing zodat kinderen die dat wensen met elkaar kunnen praten.

De video’s op onze website zijn niet interactief. We kunnen dus niet live schatten of berichten uitwisselen met de patiëntjes. Daarom maak ik gebruik van  Zoom, Face-time, whereby… om hen virtueel te ontmoeten.

Hoe reageren de kinderen, hun ouders en de ziekenhuismedewerkers?  

Naargelang het thema zijn sommige video’s populairder dan andere. De allerkleinsten zijn dol op de liedjes die ik zing en voor de grotere kinderen zal mijn medewerker Julien enkele tutorials opnemen. Bijvoorbeeld: hoe creëer je een ‘loop’? Eén specifiek kind is enorm geïnteresseerd in gitaarlessen. Hij en zijn ouders vinden het fantastisch. Ik heb nog massa’s ideeën voor nieuwe video’s. Zo denk ik onder meer aan filmpjes over hoe de liedjes die we creëren tot stand komen.

Weet u al wanneer u terug aan het bed van de kinderen zal kunnen komen?

Geen idee wanneer we terug aan slag kunnen in de ziekenhuizen. Nog geen enkele van de vier ziekenhuizen heeft al iets laten weten. Maar in de wandelgangen hoor ik dat het nog zeker tot september zal duren.

 

LEES OOK

·      Cliniclowns België bestaat 25  jaar

·      Jongeren krijgen een stem in het coronaverhaal

·      Digitale activiteiten in het ziekenhuis

Internationale Dag van de Verpleegkunde : ‘laat ons een eerbetoon brengen aan het beroep’

2020 is een wel heel bijzonder jaar voor de verpleegkundigen uit de hele wereld. Eerst en vooral omdat de verpleegkunde door de WHO werd uitgeroepen tot beroep van het jaar. En vervolgens omdat we vandaag een ongekende en dodelijke pandemie meemaken met het coronavirus, en iedereen zich bewust wordt van hoe belangrijk de eerstelijnsverpleegkundigen voor ons zijn. De Internationale Dag van de Verpleegkunde vormt dan ook een prima gelegenheid om hen een eerbetoon te brengen. En dat is precies wat de Algemene Unie van Verpleegkundigen van België wil doen met een persbericht.

Schilderij van Hamid Douieb, gebaseerd op het beeld van een verpleegster uit Zuid-Frankrijk die aan het begin van de uitbraak terugkeerde naar Parijs om er te helpen in de strijd tegen het coronavirus, ook al liep ze het risico om zelf besmet te geraken. De schilder zoekt haar en wil haar het werk schenken.

 

“200 jaar geleden, op 12 mei 1820, werd Florence Nightingale geboren. De verpleegkundige zorg zoals we die vandaag kennen, is tot haar terug te voeren. De gelegenheid bij uitstek voor de Algemene Unie van Verpleegkundigen van België (AUVB) om aandacht te schenken aan de belangrijke rol van dit beroep in onze maatschappij. De verpleegkundigen zijn essentieel voor de volksgezondheid. De huidige gezondheidscrisis als gevolg van Covid-19 bewijst dit elke dag. Meer dan ooit vereist de verpleegkundige sector een aanzienlijke financiële, maar ook menselijke herinvestering.

Florence Nightingale, een heldin van gisteren, die dat ook vandaag zou kunnen zijn

Florence Nightingale werd in 1820 geboren in Florence, één van de Italiaanse steden die twee eeuwen later als eersten in Europa volop getroffen zouden worden door het nieuwe coronavirus SARS-CoV-2. Ze zou zonder twijfel haar plaats kunnen innemen tussen de helden van vandaag, deze honderduizenden zorgverleners die de bevolking elke avond om 20 uur bedenkt met een applaus. Deze Britse verpleegster van goeden huize was een pionier van de moderne verpleegkundige zorg, een voorloper in de opleiding van het verplegend personeel, en heeft in haar tijd nooit geaarzeld om ingeburgerde praktijken aan de kaak te stellen. Toen ook zij werd geconfronteerd met een tekort aan materiaal en een hoge sterfte (Krimoorlog), heeft ze gereageerd door sanitaire regels in te voeren – voor voorwerpen, lokalen, kledij – die met de huidige pandemie opnieuw volop in het brandpunt staan. Zij heeft de eerste school opgericht voor verpleegkundigen (1860), in de praktijkomgeving van het ziekenhuis en in nauwe samenwerking met de artsen. Hoe modern! Zij was het ook die luisterde naar de behoeften van de zieken en steeds zorgde voor een bemoedigend woordje en zij benadrukte het belang van de relatie tussen zorgverlener en patiënt. Florence Nightingale was ook sterk in wiskunde en jongleerde met de medische statistieken en schitterde in de presentatie van informatie over de volksgezondheid. Ze zou nu de perfecte expert zijn geweest voor de media!

“Laten we het beroep van verpleegkundige de plaats en de erkenning geven die het verdient”

De erfenis van Florence Nightingale past volkomen in het plaatje van de situatie die we nu doormaken. Elk dag opnieuw wordt ons bewezen hoe essentieel de verpleegkundige zorg is voor de gezondheid van ons allemaal. Zo’n 140.000 verpleegkundigen zijn vandaag werkzaam in België. De garantie van de personeelsbezetting is cruciaal voor de kwaliteit van de  zorg in onze ziekenhuizen, onze zorginstellingen en voor de samenleving, en voor de veiligheid van de patiënten. Er moeten continu voldoende verpleegkundigen beschikbaar zijn om deze zorg te verzekeren. Zij moeten dan ook degelijk opgeleid zijn, met flexibele bekwaamheden en toch een grote deskundigheid om tegemoet te komen aan de behoeften van patiënten. Ze moeten de zekerheid krijgen dat de werkomgeving en de arbeidsvoorwaarden leefbaar blijven om het personeel in staat te stellen het kwaliteitsniveau hoog te houden. Ze krijgen te maken met nieuwe kennis en technologieën, de evolutie van de wetgeving en van het zorglandschap, socio-economische omwentelingen… De verpleegkundigen komen continu voor nieuwe uitdagingen te staan. De werkstress wordt steeds hoger en het gebrek aan personeel en middelen raakt niet opgelost. Laten we het beroep van verpleegkundige de plaats en de erkenning geven die het verdient. Laten we hun de nodige middelen geven (tijd, materiaal, salaris, valorisatie) voor een kwaliteitsvolle praktijk en levenskwaliteit op werk. Dit zal de beste manier zijn om hen te bedanken voor hun totale toewijding en hun offers van de afgelopen weken.”

Wonder, een feelgoodmovie over verschillen, pesten en ‘brussen’, nu te bekijken op Netflix

De Amerikaanse film Wonder kwam in 2017 uit in de bioscopen en is nu beschikbaar op Netflix. Hij vertelt het verhaal van de 10-jarige Auggie, een intelligente en grappige fan van sterrenkunde en… met een aangeboren misvorming van het aangezicht. Hij maakt zich klaar om de grote, boze wereld te ontdekken.

Deze feelgoodmovie is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en handelt over fundamentele thema’s, zoals de reactie van schoolgenoten op wie ‘anders’ is, het pesten, de impact van een kind met beperking op het gezin en dan vooral op de ‘brussen’ (broers en zussen), het gebrek aan respijt voor de ouders, het belang van een begripvolle opvoeding, oprechte vriendschap…

Een treffende film

Het verhaal schudt je als kijker helemaal door elkaar, een lach en een traan zijn nooit veraf. Alles perfect gedoseerd en raak geschetst. De acteurs zijn top, met een glansrol voor hoofdrolspeler en ‘man achter het masker’ Auguste Pullman. Ook Julia Roberts schittert als toegewijde, maar strenge moeder die zichzelf terugvindt nadat ze zich eerst jarenlang wegcijferde. Owen Wilson vertolkt de coole vaderfiguur, de steun en toeverlaat die het niet altijd eens is met zijn echtgenote, maar niet bang is om zich kwetsbaar te tonen.

Eerbetoon aan de brussen

Deze typische Amerikaanse tragikomedie gaat geen taboes uit de weg. Pijnlijke, lastige en zelfs verwarrende onderwerpen worden onbevreesd aangesneden. Naast het pesten en de pijn van een kind met een beperking, gaat er veel aandacht uit naar de rol van de brussen. De kleine Auggie heeft een liefhebbende grote zus Via, die altijd klaarstaat voor hem. Dat het leven haar niet altijd toelacht houdt ze evenwel angstvallig verborgen voor haar gezin. Ze stelt zich heel terughoudend op, wordt gedumpt door haar beste vriendin en lijdt duidelijk onder het gebrek aan aandacht vanwege haar moeder. Toch leert ze al snel dat haar jongere broer veel meer voor haar kan betekenen dan ze kon vermoeden.

Ode aan de goedheid

De film is doorspekt met goede bedoelingen, maar door zijn diepgang en eerlijkheid onderscheidt hij zich van de doorsnee Amerikaanse tragikomedie. Het is een verhaal van goedheid en welwillendheid. De gezinsleden, de leraars en een zeldzame keer ook de leerlingen vertellen zinnige zaken, die toeschouwers kunnen inspireren wanneer ze nog eens iemand met een beperking ontmoeten. Andere scènes tonen dan weer het tegenovergestelde, vooral het fragment waarin de ouders het pestgedrag tegenover Auggie minimaliseren en zelfs bijna goedpraten.

Kortom, een mooie, treffende en soms onthutsende film. Enige minpunt: qua happy ending heeft dit misschien net iets teveel van het goede…

#InTijdenVanCorona schrijven de kinderartsen van het UKZKF eigenhandig artikels over preventie

Op de blog van het Universitair Kinderziekenhuis Koningin Fabiola kunt u voortaan artikels met preventiemaatregelen en informatie raadplegen onder de titel #InTijdenVanCorona. Niets bijzonders, ware het niet dat de kinderartsen ze zelf schrijven. Geef toe, een niet alledaags gegeven. Elk artikel bevat praktische tips voor het omgaan met verschillende ziektebeelden in lockdown-tijden.  

‘Allergische en astmatische patiënten’, ‘Diabetische patiënten’, ‘Kinderen met aandachtstekortstoornis met of zonder hyperactiviteit’… Dat zijn de koppen boven de drie eerste artikels die u nu kunt raadplegen op de blog van het UKZKF onder de gemeenschappelijk hashtag #InTijdenVanCorona. Ze zijn alle drie van de hand van kinderartsen van het ziekenhuis, dus geschreven met een pak expertise en beroepsernst.

De kinderarts-schrijver

Het initiatief kwam tot stand naar aanleiding van de Wereld Gezondheid Dag (7april). Ondertussen grepen reeds tal van kinderartsen naar hun pen om zoveel mogelijk tips te geven. Dr. Laurence Hanssens gaf bijvoorbeeld adviezen voor kinderen met astma of allergieën. Het volledige diabetes-team bedacht een zo relevant mogelijk artikel om kinderen met diabeteste helpen en gerust te stellen. Neuropsycholoog Anthony Beuel formuleerde ten slotte aanbevelingen voor ouders van een kind met ADHD.

Het UKZKF rijgt de initiatieven aan elkaar sinds de komst van corona

Dit is lang niet het enige initiatief vanwege het Kinderziekenhuissinds het ingaan van de lockdown. Het stelt werkelijk alles in het werk om zieke kinderen en hun ouders bij te staan in deze moeilijke tijden. Enkele voorbeelden:

Studie: wat is de impact van het coronavirus op de werkomstandigheden van verpleegkundigen?

Twee verpleegkundigen en doctorale onderzoekers in de volksgezondheid namen het initiatief om een vragenlijst voor de verpleegkundigen in België online te zetten. Ze willen verslag uitbrengen bij de beleidsvoeders over hoe de werkomstandigheden worden beïnvloed door de huidige pandemie.   

In het voorwoord bij de online vragenlijstlichten beide vorsers hun initiatief toe: “De coronavirus-gerelateerde gebeurtenissen beïnvloeden uw werkomstandigheden en uw privéleven. Om deze situatie te kunnen verbeteren en onze politieke besluitvormers te informeren, willen we weten in welke mate, daarom willen we het woord aan u geven via deze vragenlijst. Het duurt ongeveer 15 minuten.”

De eerste vragen gaan over de opleiding, de beroepservaring enz. Daarna focust de lijst meer specifiek op informatie over de werkomstandigheden in coronatijden. Bijvoorbeeld: “Wat is uw geschatte werktijd in de afgelopen weken?”, “Heeft u het gevoel dat u adequate en voldoende beschermingsmiddelenkrijgt op uw afdeling tegen het coronavirus?”, “Hoeveel patiënten zijn er sinds de coronacrisis op uw afdeling overleden aan het coronavirus?”, “Hoeveel van uw collega’s zijn sinds de gebeurtenissen met het coronavirus profylactisch naar huis gestuurd  vanwege het coronavirus?”… Dan volgen nog tal van vragen over de stress op het werk, de werklast, de beslissingsautonomie…

De deelnemers hebben vanzelfsprekend, in overeenstemming met de geldende wetgeving, een recht van toegang tot de eigen gegevens , evenals een recht van correctie en een recht van bezwaar tegen de verwerking van de gegevens.

→ naar de vragenlijst

 

Meer weten over de studie?
 
Arnaud Bruyneel, verpleegkundige en doctorale onderzoeker in de volksgezondheid aan de ULB, SIZ Nursing : arnaud.bruyneel@ulb.be
Pierre Smith, verpleegkundige en doctorale onderzoeker in de volksgezondheid, Institut de Recherche Santé et Société, UCLouvain: pierre.smith@uclouvain.be