De sessies logopedie voor kinderen met een geschat IQ van minder dan 86, worden nog steeds niet terugbetaald. Een duidelijke discriminatie, die geen enkel regeringslid de moeite waard vond om in vraag te stellen. En dat ondanks de talloze protesten die sinds jaren vanuit de sector weerklinken. Een van de vele verenigingen die verontwaardigd reageren is GAMP.
In maart van vorig jaar startten auteurs een actie om zich te verzetten tegen deze discriminatie, die nu al zoveel jaar aanhoudt. Ze hoopten genoeg gewicht in de schaal te leggen om kinderen met een verstandelijke beperking eindelijk in aanmerking te laten komen voor de vergoeding van sessies logopedie, waarop ze ook recht zouden moeten hebben. Medio mei 2022 lag het onderwerp weer op tafel naar aanleiding van de publicatie van het Federaal Actieplan Handicap 2021-2024 (FAPH), dat nog steeds geen oplossing biedt voor het probleem. Na protest vanuit de sector, verklaarde het kabinet van minister voor Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) dat er geen koerswijziging kwam: “Voor patiënten met een IQ van minder dan 86, is een multidisciplinaire aanpak het meest aangewezen.”
“Wie de hulp het meest nodig heeft, kan er het minst een beroep op doen”
In een artikel dat verscheen in DH, ging Cinzia Agoni, woordvoerder van GAMP (een groep die de belangen behartigt van sterk hulpbehoevende mensen met een beperking), nogmaals in op het onbegrip dat leeft in de sector: “Iedereen in de gezondheidszorg is het erover eens dat de regelgeving moet veranderen, maar het beleid volgt niet. Ten tijde van het kabinet van Laurette Onkelinks (PS), hadden we nog een sprankeltje hoop, maar met de komst van Maggie De Block (Open-VLD) werd alles on hold gezet.” En nu zegt Frank Vandenbroucke (Vooruit) duidelijk dat alles bij het oude blijft. De GAMP-woordvoerder vervolgt: “Het beleid blaast warm en koud tegelijk. Ze vinden dat kinderen met autisme naar gespecialiseerde scholen moeten gaan, waar ze worden opgevolgd door logopedisten. Maar die klassen bieden geen aangepaste pedagogie aan en de leerlingen krijgen onvoldoende uren. Het is de wereld op zijn kop. Wie de hulp het meest nodig heeft, kan er het minst een beroep op doen.”
Wat is nu eigenlijk het probleem?
Wie te maken heeft met spraak- of stemproblemen, met gesproken of geschreven taal, kan baat hebben bij sessies logopedie. Het komt vrij vaak voor dat kinderen midden in het leerproces problemen ondervinden en dat ze geholpen worden dankzij logopedie. Die sessies kosten natuurlijk wel geld, namelijk 40 tot 50 euro per sessie. En de problemen zijn niet verholpen na een enkele sessie. Soms gaat het om een langdurig proces, waarbij men de – jonge of volwassen – patiënt sleutels aanreikt om zijn leer-, lees- of andere stoornis aan te pakken. Gelukkig worden de sessies grotendeels vergoed door het RIZIV. Er bestaan evenwel twee uitzonderingen: wanneer de leerstoornis langer dan twee jaar aanhoudt, stopt de terugbetaling. En patiënten met een IQ lager dan 86, krijgen ook geen terugbetaling.
“Het is een schande, echt schandalig, een vreselijk onrecht”
Het getal 86 werd nogal willekeurig bepaald door het RIZIV, op basis van verschillende schalen en analyses die gezamenlijk stellen dat een IQ lager dan 90 overeenstemt met een benedengemiddelde intelligentie, zelfs met een verstandelijke beperking. Maar het is nuttig om te herhalen dat de IQ-berekening, vooral bij kinderen, een tool is waar geen overeenstemming over bestaat. Vaak is de methode ook onvolledig en te nemen met een korrel zout. In België hakte het RIZIV de knoop door. Het stelt dat een kind met een IQ lager dan 87 een meer diepgaande, multidisciplinaire opvang nodig heeft. En dus dat logopedie alleen geen soelaas kan bieden. Dat is bijzonder onrechtvaardig tegenover deze kinderen. In de woorden van acteur en auteur Thierry Janssen, vader van een kind met Down, tijdens een optreden voor de vzw Think ALL inclusive: “Het is een schande, echt schandalig, een vreselijk onrecht.”
LEES OOK :
